تصفیه فاضلاب

کلینیک تصفیه آب ایران

چگونگی ایجاد کف در تصفیه فاضلاب

۶ بازديد

         چگونگی ایجاد  کف در تصفیه فاضلاب

 

کف در تصفیه فاضلاب
کف در تصفیه فاضلاب[/caption]

 چگونگی ایجاد  کف در تصفیه فاضلاب

چگونگی ایجاد کف در تصفیه فاضلاب و ایجاد کف در فرآیند لجن فعال یک مشکل عملیاتی رایج در بسیاری از تصفیه خانه های فاضلاب است. کف می تواند در مخزن هوادهی، زلال کننده ثانویه و همچنین در هاضم بی هوازی ایجاد شود.

کف در WWTP که معمولاً  چسبناک و قهوه ای رنگ است، شناور می شود و در بالای مخازن تجمع می یابد، و می تواند بخش زیادی از موجودی جامد و حجم راکتور را به خود اختصاص دهد، بنابراین کیفیت پساب و کنترل زمان ماند لجن (SRT) را کاهش می دهد. این کف همچنین می‌تواند به  گذرگاهها و مناطق اطراف سرریز شود و مشکلات و خطرات شدیدی را برای عملیات و محیط ایجاد کند. در ادامه به چگونگی ایجاد کف در تصفیه فاضلاب می پردازیم.

 

دلایل زیادی منجر به ایجاد کف در تصفیه فاضلاب می شوند:

  • وجود سورفکتانت‌های به آهستگی تجزیه‌پذیر (مانند مواد شوینده خانگی) از پساب‌های صنعتی یا شهری
  • تولید بیش از حد مواد پلیمری خارج سلولی (EPS) توسط میکروارگانیسم‌های لجن فعال در شرایط محدود از مواد مغذی
  • تکثیر موجودات رشته‌ای و گاز در مخزن هوادهی یا تولیدی در منطقه بدون اکسیژن مخازن هوادهی
  • زلال‌کننده‌های ثانویه و هاضم‌های بی‌هوازی
  • وجود روغن در پساب ورودی

کف پایدار

کف پایدار در WWTP محصول حاصل از تعامل بین حباب گاز، سورفکتانت و ذرات آبگریز است. ذرات آبگریز در سطح مشترک هوا و آب جمع می شوند و لایه آب بین حباب های هوا را تقویت می کنند. در همین حال، ذرات همچنین به عنوان جمع کننده برای سورفکتانت عمل می کنند که کف را تثبیت می کند. حباب های گاز در WWTP توسط هوادهی، اختلاط مکانیکی و فرآیندهای بیولوژیکی مانند نیترات زدایی و هضم بی هوازی ایجاد می شوند. سورفکتانت‌ها در WWTP از جریان‌های فاضلابی می‌آیند که حاوی سورفکتانت‌های آهسته زیست تخریب‌پذیر هستند.

ذرات آبگریز باکتری های زنجیری با ساختار بلند زنجیر و سطح آبگریز هستند.

 

کف پایدار

محیط فیزیکی و شیمیایی

حباب های گاز

از مکانیسم کف سازی که در بالا ذکر شد، می دانیم که حباب های گاز در تولید کف ضروری هستند. حباب های گاز در بسیاری از مراحل فرآیند لجن فعال نقش دارند. در مخزن هوادهی، هوادهی و اختلاط مکانیکی برای اطمینان از اکسیژن محلول کافی برای تجزیه هوازی آلاینده‌های آلی یا نیتریفیکاسیون استفاده می‌شود. این امر باعث ایجاد حباب های گاز فراوان می شود. به غیر از ورود خارجی توسط هوادهی یا اختلاط، حباب های گاز نیز می توانند از خود فرآیندهای بیولوژیکی تولید کنند. هم نیترات زدایی در زلال ساز ثانویه و هم هضم بی هوازی در هاضم گازهایی مانند N2 یا CH4، CO2 تولید می کنند. این گازها به تولید کف کمک می کنند.

سورفکتانت ها

بیشتر سورفکتانت‌ها در WWTP از شوینده‌ها، روغن و گریس‌هایی که در خانه‌ها یا صنعت استفاده می‌شوند، سرچشمه می‌گیرند. همچنین اعتقاد بر این است که EPS تولیدی توسط باکتری ها بخشی از سورفکتانت ها را تشکیل می دهد. سورفکتانت می تواند کف را تثبیت کند و اجازه دهد کف جمع شود. هو و جنکینز اثر مساعد یک سورفکتانت غیریونی به آهستگی زیست تخریب پذیر را در کف کردن نشان دادند .

 

pH و دما

در تشکیل کف پایدار باکتری های زنجیری هستند. نرخ رشد باکتری های زنجیری برای دامنه pH از 6.7 تا 8.0 به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار نگرفت، فقط در pH 8.4 اندکی کاهش یافت. دمای بهینه Microthrix parvicella، یک باکتری رشته‌ای مرتبط با تولید کف، در حدود 25 درجه سانتی‌گراد، مقداری رشد در دمای 8 درجه سانتی‌گراد و رشد ضعیف یا بدون رشد در دمای بالای 35 درجه سانتی‌گراد است.

 

اکسیژن محلول (DO)

باکتری زنجیری M. parvicella غلظت اکسیژن کم را ترجیح می دهد و در WWTP با DO کم مکانی یا زمانی تکثیر پیدا کرد. در مطالعه اکاما، ام. parvicella با افزایش DO به 2-3 میلی گرم در لیتر  حذف شد. به عنوان یک کنترل موثر برای حجم دادن به لجن و ایجاد کف، انتخابگرهای هوازی با DO بالا (>2 میلی گرم در لیتر) اغلب قبل از مخزن هوادهی قرار می گیرند تا از رشد باکتری های زنجیری جلوگیری کنند.

 

میانگین زمان نگهداری سلولی (MCRT)

باکتری های زنجیری بیشتری در WWTP و مطالعات هنگام افزایش MCRT (1.5 تا 20 روز) هستند، در حالی که MCRT در حدود 1 روز در محدود کردن رشد باکتری های رزنجیری موثر بود. کنترل MCRT گاهی اوقات می تواند با افزایش سرعت جریان آب دشوار باشد زیرا زیست توده را می توان بدون حرکت با آب در کف نگه داشت .

میکروارگانیسم های کلیدی

باکتری های زنجیری به عنوان ذرات آبدوست عمل می کنند که نقش مهمی در تثبیت کف در WWTP دارند. دو گروه اصلی از باکتری های زنجیری وجود دارد: رایج ترین گروه : Candidatus Microthix parvicella و اعضای Mycolata.

 

[caption id="attachment_4145" align="aligncenter" width="509"]میکروارگانیسم های کلیدی 

 

 

  1. parvicella عبارتند از باکتری های زنجیری بدون انشعاب گرم مثبت. آنها هوازی، غیر تخمیری هستند و می توانند نیترات را کاهش دهند. اگرچه M. parvicella می تواند در محدوده وسیعی از غلظت اکسیژن رشد کند، آنها شرایط میکروآئروفیلیک را برای رشد خوب ترجیح می دهند. رشته هایی که آنها در DO کم (~ 0.4 میلی گرم در لیتر) تولید می کنند طولانی و منظم هستند بدون سلول های خالی یا تغییر شکل یافته که در شرایط DO بالا مشاهده می شوند [3،5].

 

مایکولاتا

  1.  با الگوی انشعاب راست زاویه
  2.  با الگوی انشعاب زاویه دار حاد

مایکولاتا را همچنین به عنوان "نوکاردیا" می شناسند، آنها گروهی از باکتری های زنجیری هستند که حاوی اسیدهای مایکولیک در دیواره سلولی خود هستند. آنها تحت راسته Actinomycetales در شاخه Actinobacteria هستند، جدایه ها به عنوان اعضای خانواده Corynebacteriaceae، Dieziaceae، Gordoniaceae، Mycobacteriaceae، Nocardiaceae، Tsukamurellaceae و Williamsiaceae شناسایی شدند. آنها دو مورفوتیپ اصلی دارند: یکی با الگوی انشعاب راست زاویه و دیگری الگوی انشعاب حاد. مشخص شد که Mycolata طیف وسیعی از ترکیبات آلی را جذب می کند و می تواند از نیترات یا نیتریت به عنوان گیرنده الکترون استفاده کند. بسیاری از مایکولاتا می توانند پلی هیدروکسی آلکانوات را در سلول ذخیره کنند و آبگریزی سطح سلولی بالایی داشته باشند.

 

گوردونیا آماره

گوردونیا آماره متعلق به مایکولاتای منشعب راست‌زاویه است که یکی از رایج‌ترین باکتری‌های رشته‌ای است که در فرآیند کف‌سازی یافت می‌شود. Gordonia amarae می تواند از تعداد زیادی سوبستراهای آلی، هم آب دوست و هم آبگریز استفاده کند و در شرایط هوازی، بی هوازی و بی هوازی قادر به جذب برخی از بسترها است. سلول گوردونیا آماره دارای سطح بسیار آبگریز است و می تواند بیوسورفکتانت ها را از طیف وسیعی از سوبستراها تولید کند. اعتقاد بر این بود که تولید بیوسورفکتانت‌ها برای گوردونیا آماره برای حل کردن بسترهای نامحلول مفید است که به زنده ماندن گوردونیا آماره در کف کمک می‌کند. به طور کلی  آبگریزی بالای سطح سلول و توانایی تولید بیوسورفکتانت ها دو دلیل اصلی برای ایجاد کف گوردونیا آماره است.

فرآیندهای میکروبی کف در تصفیه فاضلاب

[caption id="attachment_4146" align="aligncenter" width="492"]فرآیندهای میکروبی کف در تصفیه فاضلاب فرآیندهای میکروبی کف در تصفیه فاضلاب[/caption]

ذخیره سازی بستر

گزارش شده است که M. parvicella و Mycolata می توانند از ترکیبات آلی مختلف به عنوان منبع کربن و انرژی استفاد کنند. این ترکیبات حاوی اسیدهای آلی، بسترهای پیچید و اسیدهای چرب در شرایط هوازی، بدون اکسیژن و بی هوازی هستند. سپس بسترها را می توان به صورت درون سلولی در باکتری زنجیری ذخیر کرد.

ذخیره سازی درون سلولی پلی β-هیدروکسی آلکانوآت ها (PHA) در شرایط بی هوازی یا بی هوازی در M. parvicella رشدی به صورت هوازی هستند .

گرانول های ذخیره چربی نیز در برخی از M. parvicella از لجن فعال در حذف مواد مغذی WWTP مشاهده شد . Mycolata همچنین می‌تواند انکلوزیون‌های PHA داخل سلولی را برای ذخیره‌سازی سوبسترا تشکیل دهد.

قابلیت ذخیره‌سازی باکتری‌های رشته‌ای به آن‌ها اجازه می‌دهد در شرایط سخت در حین کار زنده بمانند (مانند لایه‌های محدود در کف، محیط بی‌هوازی-هوازی متناوب)، و خارج از رقابت با تشکیل لخته و سایر باکتری‌ها در لجن فعال، که اکثر آنها نمی‌توانند جذب شوند و بسترهای ذخیره سازی به صورت بی هوازی داشته باشند.

 

آبگریزی سطح سلولی و فعالیت های اگزونزیمی

آبگریزی سطح سلولی بالاتری در سلول های M. parvicella و Mycolata نسبت به سایر باکتری ها در لجن فعال یافت شد. سطح سلولی آبگریز تر، باکتری های رشته ای را قادر می سازد که جذب بهتری به سوبستراهای آبگریز مانند لیپیدها، اسیدهای چرب با زنجیره بلند (LCFA) داشته باشند. علاوه بر این، باکتری‌های رشته‌ای، اگزونزیم‌های زیادی مانند لیپاز تولید می‌کنند که تخریب و استفاده از بسترها را افزایش می‌دهند .

استراتژی کنترل کف کف در تصفیه فاضلاب

[caption id="attachment_4147" align="aligncenter" width="420"]استراتژی کنترل کف کف در تصفیه فاضلاب استراتژی کنترل کف کف در تصفیه فاضلاب[/caption]

با توجه به علت کف کردن، ارگانیسم های درگیر و شرایط عملیاتی باید اقدامات خاصی انجام شود.

استراتژی های رایج برای کنترل کف در تصفیه فاضلاب عبارتند از:

  • کاهش SRT (زمان نگهداری لجن، شبیه به میانگین زمان ماند سلولی، که اغلب در عملیات تصفیه فاضلاب استفاده می شود) برای شستشوی باکتری های رشته ای.
  • حذف مواد و بسترهای آبگریز که می توانند کف را افزایش دهند یا به رشد باکتری های رشته ای کمک کنند.
  • معرفی سلکتورها قبل از تانک های هوادهی برای سرکوب رشد باکتری های رشته ای.
  • افزودن عوامل اکسید کننده مانند کلر برای از بین بردن باکتری های رشته ای (کلر سایر باکتری ها را نیز می کشد) .

 شناسایی باکتری های رشته ای کف در تصفیه فاضلاب

شناسایی سنتی باکتری های رشته ای به مورفولوژی آنها در زیر میکروسکوپ متکی است. با این حال، بسیاری از باکتری های رشته ای ممکن است مورفولوژی قابل تشخیص نداشته باشند، بنابراین، شناسایی بر اساس ژن های 16S یا 23S rRNA ترجیح داده می شود. گروه نیلسن از دانمارک پروتکل نفوذپذیری موثرتری را برای هیبریداسیون درجا فلورسانس (FISH) ایجاد کرد که می‌تواند هیبریداسیون را افزایش داده و سیگنال قوی‌تری تولید کند. آنها مطالعات مختلف اکوفیزیولوژی را بر روی باکتری های رشته ای مختلف از کف و نمونه لجن فعال با استفاده از MAR-FISH  انجام دادند. سایر تکنیک‌های مبتنی بر 16S مانند PCR-DGGE نیز در تشخیص باکتری‌های رشته‌ای به کار گرفته شد.

 

توسعه مواد شیمیایی موثر کف سازی-کنترل

مواد شیمیایی اکسیدی معمولی مانند کلر که برای از بین بردن باکتری های رشته ای هستند، روی رشد باکتری های دیگر در لجن فعال نیز موثر هستند.

برای کنترل باکتری های رشته ای مورد نظر مواد شیمیایی بیشتری وجود دارد.

پلی آلومینیوم کلرید (PAX-14) در کنترل کف توسط M. parvicella موثر بود. افزودن PAX-14 بر عملکرد نیتریفیکاسیون و حذف COD تأثیری نداشت. با این حال، مکانیسم PAX-14 در کنترل M. parvicella هنوز مشخص نیست.

مکانیسم کف در تصفیه فاضلاب

پتروفسکی  نقش سورفکتانت در کف کردن را بر اساس داده‌های 65 Mycolata کف کننده از نزدیک بررسی کرد. آنها دریافتند که تئوری شناورسازی را می توان در توضیح نقش سورفکتانت در کف کردن لجن فعال به کار برد. Mycolata بدون سورفکتانت می‌تواند کف تولید کند، در حالی که حضور سورفکتانت بدون ذرات آبگریز باعث ایجاد کف ناپایدار می‌شود. آنها همچنین دریافتند که Bacillus subtilis، که معمولاً از کف قابل کشت است، می‌تواند با تولید سورفکتانت سطحی، نقش مهمی در تشکیل کف داشته باشد.

[caption id="attachment_4137" align="aligncenter" width="623"]مکانیسم کف در تصفیه فاضلاب مکانیسم کف در تصفیه فاضلاب[/caption]

تماس با ما:

منعقد کننده در تصفیه فاضلاب

۹ بازديد

منعقد کننده در تصفیه فاضلاب

منعقد کننده در تصفیه فاضلاب 

 

هدف از انعقاد در تصفیه فاضلاب چیست؟

منعقد کننده ها در تصفیه فاضلاب برای افزایش جداسازی مایع و جامد فرموله شده اند.

منعقد کننده ها در تصفیه فاضلاب نقش حیاتی در فرآیند تصفیه فاضلاب ایفا می کند . آنها امکان حذف مواد جامد و آبگیری، شفاف سازی آب، نرم شدن آهک و غلیظ شدن لجن را فراهم می کند. با کمک سایر مواد شیمیایی تخصصی و روش‌های فیلتراسیون مکانیکی، منعقد کننده‌ها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا یک منبع ثابت و قابل اعتماد از آب تمیز را برای پشتیبانی از فرآیندهای صنعتی خود حفظ کنند.

 

انعقاد در تصفیه فاضلاب از زمان‌های قدیم برای شفاف‌سازی آب استفاده می‌شده است . در اوایل سال 2000 قبل از میلاد، زمانی که مصریان از بادام برای شفاف‌سازی آب رودخانه استفاده می‌کردند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد رومی ها در حدود سال 77 بعد از میلاد از زاج به عنوان منعقد کننده استفاده می کردند.

 

امروزه، انعقاد و لخته سازی هنوز اجزای ضروری فرآیندهای تصفیه هستند. به عنوان مثال: برای کاهش کدورت آب عملیات تصفیه فاضلاب همچنین برای حذف شیمیایی فسفر و کاهش مواد جامد معلق نیاز به انعقاد دارد.

انعقاد در تصفیه فاضلاب چیست؟

انعقاد یک فرآیند شیمیایی تا حدودی ساده است که شامل کنار هم قرار دادن مواد نامحلول با دستکاری بار ذرات، با افزودن نمک های آهن یا آلومینیوم، مانند سولفات آلومینیوم یا سولفات آهن، به یک جریان فاضلاب است. هدف اصلی استفاده از یک منعقد کننده علاوه بر حذف ذرات ریز مختلف از سوسپانسیون این است که این فرآیند باعث کدورت کمتر آب، یعنی آب شفاف تر می شود.

با بار مثبت منعقد کننده ها، ذرات باردار منفی در آب خنثی می شوند. این باعث می شود که مواد جامد معلق در آب به هم متصل شوند و به لخته های بزرگتری تبدیل شوند. این لخته های بزرگتر شروع به نشستن در پایه منبع آب می کنند. هرچه اندازه ذرات بزرگتر باشد، لخته سریعتر ته نشین می شود.

 

انعقاد به حذف تعدادی از آلاینده های مختلف که باعث کثیف یا سمی شدن آب می شوند کمک می کند، از جمله:

  • ترکیبات آلی و برخی مواد آلی محلول، که معمولاً به عنوان ماده آلی طبیعی (NOM) یا کربن آلی محلول (DOC) نامیده می شود.
  • رسوبات معدنی معلق مانند آهن و برخی فلزات
  • برخی از ویروس ها و باکتری ها

از طریق انعقاد، منابع آب صنعتی برای فیلتراسیون مکانیکی آسان در حالت شیمیایی عالی قرار می گیرند. هنگامی که لخته‌ها در پایین زلال‌کننده شما قرار گرفتند. تجهیزاتی مانند فیلتر پرس می‌توانند آن توده‌های بزرگ‌تر ذرات انباشته شده را گرفته و حذف کنند و آب تمیز را به سیستم شما برگردانند.

 

هنگامی که با هم استفاده می شود، منعقد کننده ها، زلال کننده ها و فیلتر پرس ها حداکثر بازیابی آب را بیش از 95 درصد ارائه می دهند. با آب بسیار کمی که در واقع با مواد جامد تخلیه می شود، می توانید یک فرآیند تقریباً حلقه بسته ایجاد کنید.

چه مواد منعقد کننده در تصفیه آب استفاده می شود؟

برای استفاده از انعقاد در تصفیه آب، باید از منعقد کننده ها برای شروع شیمیایی فرآیند استفاده کنید. این مواد شیمیایی ویژه باید به گونه ای فرموله شوند که بر اساس آنالیز ذرات جامدات محلول/معلق شما، کاربرد کیفیت آب خاص شما را برآورده کند.

بزرگترین عامل در انتخاب منعقد کننده، انتخاب بین منعقد کننده های آلی و معدنی است.

منعقد کننده های آلی

منعقد کننده های آلی برای جداسازی جامد از مایع بهترین استفاده را دارند. آنها همچنین گزینه های خوبی برای استفاده در هنگام تلاش برای کاهش تولید لجن هستند. این منعقد کننده‌ها از آنجایی که طبیعت ارگانیک دارند، مزایای اضافی کار در دوزهای پایین‌تر را ارائه می‌کنند و هیچ تاثیری بر pH آب شما ندارند.

منعقد کننده های آلی معمولاً بر اساس فرمول های زیر هستند:

  • پلی آمین ها و پلی دادمک ها : این منعقد کننده های کاتیونی تنها با خنثی سازی بار عمل می کنند و پرمصرف ترین منعقد کننده های آلی هستند. پلی آمین ها و PolyDADMAC ها بار منفی کلوئیدها را در آب خنثی می کنند. و یک توده اسفنجی به نام "میکروفلوک" را تشکیل می دهند. از آنجایی که آنها فقط از طریق خنثی سازی بار منعقد می شوند.  هیچ مزیتی در رابطه با مکانیسم Sweep-Floc ندارند (که بعداً با منعقد کننده های معدنی توضیح داده شد).
  • ملامین فرمالدئیدها و تانن ها : این منعقد کننده های طبیعی تا حدودی مشابه منعقد کننده های معدنی عمل می کنند. زیرا هم مواد کلوئیدی را در آب منعقد می کنند و هم در لخته های رسوب شده خود نقش دارند. این رسوب لخته می تواند مواد آلی مانند روغن و گریس را جذب کند در حالی که ذرات ناخواسته را هم در آب منعقد می کند.  این منعقد کننده ها برای عملیاتی که لجن خطرناک تولید می کنند، مانند آنچه در پالایشگاه های نفت یافت می شود، عالی هستند.

[caption id="attachment_4107" align="alignnone" width="300"] منعقد کننده[/caption]

مزایای اصلی منعقد کننده های آلی عبارتند از:

  • دوز کمتر، حجم کمتر لجن تولیدی
  • عدم تاثیر بر pH

منعقد کننده معدنی

منعقد کننده های غیر آلی معمولاً ارزان تر از همتایان آلی خود هستند و آنها را به یک راه حل مقرون به صرفه برای طیف گسترده ای از کاربردهای تصفیه آب تبدیل می کند. آنها به ویژه هنگامی که روی آب خام با کدورت کم استفاده می شوند مؤثر هستند.

وقتی منعقد کننده های معدنی به آب اضافه می شوند، رسوبات آلومینیوم یا آهن تشکیل می دهند. اینها با جذب ناخالصی‌های موجود در آب هنگام سقوط، به تمیز کردن آب کمک می‌کنند. این فرآیند به عنوان مکانیسم "فشار جابجایی" شناخته می شود. با این حال، این می تواند به حجم کلی لجن اضافه کند که باید تصفیه و حذف شود، بنابراین در هر سناریویی انتخاب درستی نیست.

[caption id="attachment_4108" align="alignnone" width="300"]منعقد کننده در تصفیه فاضلاب منعقد کننده در تصفیه فاضلاب[/caption]

انواع اصلی منعقد کننده های معدنی عبارتند از:

  • سولفات آلومینیوم (آلوم) - به عنوان یکی از رایج ترین مواد شیمیایی تصفیه آب که در فرآیندهای صنعتی استفاده می شود، زاج برای بسیاری از سیستم ها به عنوان منعقد کننده انتخاب می شود.
  • کلرید آلومینیوم - این منعقد کننده مانند زاج کار می کند، اما گران تر، خطرناک تر و خورنده تر است. به این ترتیب، معمولاً تنها در فرآیندهایی که نمی‌توان از آلوم استفاده کرد، به عنوان گزینه دوم انتخاب می‌شود.
    پلی‌آلومینیوم کلرید (PAC) و کلروهیدرات آلومینیوم (ACH) - این منعقد‌کننده‌های معدنی بهترین کاربرد را برای تامین آب اولیه دارند.
  • سولفات آهن و سولفات آهن  - در حالی که سولفات آهن بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، هر دو منعقد کننده آهن مشابه منعقد کننده های آلومینیوم عمل می کنند. سولفات آهن معمولاً برای کاربردهایی که به یک عامل احیاء کننده نیاز دارید یا یون های آهن محلول اضافی مورد نیاز است، انتخاب خوبی است.
  • کلرید آهن  - از آنجایی که به عنوان یک ماده زائد از عملیات فولادسازی تولید می شود، کلرید آهن کم هزینه ترین منعقد کننده معدنی است. با این حال، تنها در تاسیساتی استفاده می شود که می تواند شهرت آن را به عنوان خورنده ترین و خطرناک ترین منعقد کننده معدنی کنترل کند.

 

هنگامی که منعقد کننده مناسب را دارید، این مواد شیمیایی را به آب کثیف خود اضافه کرده و به سرعت مخلوط می کنید. به این ترتیب، ماده منعقد کننده به سرعت و به راحتی در سراسر آب گردش می کند.

باقیمانده یا فرآورده های جانبی این منعقد کننده ها معمولاً مشکلی با کیفیت آب ایجاد نمی کنند، تا زمانی که به درستی و با دوز مناسب استفاده شوند. به همین دلیل است که داشتن یک متخصص تصفیه آب بسیار مهم است. افراد حرفه ای که در زمینه تصفیه فاضلاب با تجربه هستند، حتی می توانند فرآیند انعقاد را به گونه ای تنظیم کنند که مواد شیمیایی منعقد کننده همراه با لخته در طی فیلتراسیون حذف شوند.

[caption id="attachment_4110" align="aligncenter"منعقد کننده در تصفیه فاضلاب
 منعقد کننده در تصفیه فاضلاب[/caption]

تماس با ما:

کربن فعال Activated Carbon در تصفیه آب و فاضلاب

۶ بازديد

کربن فعالActivated Carbonدر تصفیه آب و فاضلاب

کربن فعال یک جاذب قوی است که به طور فراوان درتصفیه آبو تصفیه فاضلاب  برای حذف آلاینده ها و اجزای نامطلوب استفاده می شود و آنها را می توان در طیف گسترده ای از کاربردهای تصفیه آب استفاده کرد.

این یک ابزار حیاتی است که در سراسر تاسیسات تصفیه آب شهری و صنعتی برای تصفیه آب آشامیدنی، فاضلاب و آب شهری در فرآیند استفاده می شود.  

درباره کربن فعال

ساختار منحصر به فرد، متخلخل و سطح وسیع کربن فعال، همراه با نیروهای جاذبه، به کربن فعال اجازه می دهد تا انواع مختلفی از مواد را جذب و روی سطح خود نگه دارد.

کربن فعال در اشکال و انواع مختلفی وجود دارد.

این ماده با پردازش یک ماده کربن دار، اغلب زغال سنگ، چوب یا پوسته نارگیل، در یک محیط با دمای بالا مانند کوره دوار به منظور فعال کردن کربن و ایجاد ساختار سطحی بسیار متخلخل تولید می شود.

اشکال مختلفی از کربن فعال وجود دارد که هر کدام ویژگی های مواد متفاوتی را ارائه می دهند که آن را برای کاربردهای خاص مناسب می کند.

به این ترتیب، تولید کنندگان طیف گسترده ای از محصولات کربن فعال را ارائه می دهند.

از کربن فعال ممکن است به صورت پودر، دانه ای، اکسترود شده یا حتی مایع استفاده شود.

ممکن است به تنهایی یا همراه با فناوری های مختلف مانند ضدعفونی UV استفاده شود.

سیستم‌های تصفیه آب معمولاً از کربن فعال دانه‌ای یا پودری استفاده می‌کنند که کربن فعال دانه‌ای (GAC) از زغال سنگ قیری رایج‌ترین شکل مورد استفاده است.

کربن فعال Activated Carbon در تصفیه آب و فاضلاب

 

کاربرد کربن فعال در تصفیه آب آشامیدنی

در سیستم های تصفیه آب آشامیدنی، کربن فعال کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که آب آشامیدنی نه تنها بو و طعم رضایت بخشی دارد، بلکه برای مصرف نیز بی خطر است.

تصفیه آب آشامیدنی بر موارد زیر تمرکز دارد:

حذف آلاینده ها

کربن فعال کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که آب مصرفی از آلاینده های مضر مانند آفت کش ها، اختلالات غدد درون ریز و محصولات دارویی پاک می شود.

کنترل طعم و بو

کربن فعال همچنین در کاهش اجزایی که منجر به طعم و بوی نامطلوب می شود، استفاده می شود.

حذف محصولات جانبی ضد عفونی کننده

کربن فعال نیز اخیراً در کنترل محصولات جانبی ضدعفونی کننده ها یا DBPs در تأسیسات تصفیه آب آشامیدنی استفاده شده است.

DBP ها زمانی تشکیل می شوند که ضدعفونی کننده های مورد استفاده برای تصفیه آب با مواد آلی طبیعی  موجود در آب ترکیب شده و محصولات جانبی مضر را تشکیل دهند.

ثابت شده است که کربن فعال یک رویکرد موثر در حذف محصولات جانبی ضد عفونی کننده ارائه می دهد.

تاسیسات تصفیه فاضلاب

کربن فعال نیز در تاسیسات تصفیه فاضلابشهری و صنعتی استفاده می شود.

پساب تخلیه شده  فاضلاب شهری یافرآیند صنعتی شامل آلودگی هایی هستند که باید قبل از تخلیه به آبراه ها یا استفاده مجدد تصفیه شوند.

 در این تنظیمات، کربن فعال به محافظت از آبراه ها در برابر آلاینده هایی مانند آفت کش ها، سوخت ها و حلال های مختلف کمک می کند.

در اینجا دوباره، کربن فعال آلودگی های مورد نظر را جذب می کند و آب را برای تخلیه یا استفاده مجدد مورد نظر آن مهیا می کند.

کربن فعال در تصفیه آب فرآیند های صنعتی

علاوه بر تأسیسات اختصاصی تصفیه آب، بسیاری از تأسیسات صنعتی ممکن است میزبان عملیات خود در محل برای تصفیه آب ورودی شهری برای استفاده در فرآیند صنعتی خاص خود باشند.

آب فرآیندی که در تولید نوشیدنی‌ها،محصولات داروییو موارد مشابه استفاده می‌شود، اغلب باید الزامات بسیار سخت‌گیرانه‌ای را برآورده کند تا به تجهیزات آسیب نرساند یا منجر به محصولی ضعیف نشود.

کاربردهای آب فرآیندی معمولاً به کربن فعال متکی هستند تا اطمینان حاصل شود که کیفیت آب با الزامات استفاده مورد نظر مطابقت دارد.

برای همه این کاربردهای تصفیه آب، کربن فعال را می توان به روش های مختلفی به کار برد.

در هر تنظیمات، کربن فعال ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با سایر روش‌های تصفیه مانند ضدعفونی UV و یا فیلتراسیونها استفاده شود.

سایر کاربردهای تصفیه آب

 کربن فعال یک جزء کلیدی در تاسیسات تصفیه آب در مقیاس بزرگ است.

از کربن فعال در مقیاس کوچک و کاربردهای نقطه‌ای می توان استفاده می شود.

فیلتر آکواریوم

کربن فعال به حفظ محیط های آبی از آلودگی هایی که می تواند به آبزیان آسیب برساند کمک می کند.

فیلترهای تصفیه آب  خانگی

انواع فیلترهای آب خانگی مانند فیلترهای یخچال و فریزر یا شیر آب نیز برای تصفیه آب به کربن فعال متکی هستند.

موادی که توسط کربن فعال حذف می شوند

انواع مختلفی از اجزای آلی و غیر آلی که می توانند توسط کربن فعال دانه ای از آب جذب شوند:

  جدول  

مزایای استفاده از فیلتر های کربنی

  • قابلیت کاربردی آسان

یک فیلتر کربنی GAC به راحتی در زیرساخت تاسیسات موجود گنجانده می شود.

  • فضای کاربردی کوچک

سیستم‌های فیلتر کربنی GAC تنها به فضای کوچک نیاز دارند، که آنها را به گزینه‌ای جذاب برای امکانات با فضای محدود تبدیل می‌کند.

  • قابلیت کاربرد در مقیاس های بزرگ

سیستم های کربن فعال دانه ای به عنوان یک روش اثبات شده و قابل اعتماد برای حذف مواد آلی محلول هستند.

  • صرفه جویی در هزینه با قابلیت فعال سازی مجدد

کربن فعال را می توان احیا کرد، به این معنی که کربن "صرف شده" را می توان پردازش کرد (معمولاً در یک کوره دوار) تا دوباره استفاده شود .

اجزای جذب شده را می توان واجذب  وکربن مصرف شده را دوباره فعال کرد.

همه کربن‌های فعال دوباره فعال نمی‌شوند (کربن فعال پودری معمولاً دفع می‌شود).

فعال سازی مجدد یک ویژگی جذاب است زیرا هزینه به طور قابل توجهی کمتر از خرید کربن فعال خالص است.

انرژی بسیار کمتری برای فعال کردن مجدد کربن نسبت به تولید کربن یا خرید کربن تازه نیاز است.  

 

جهت سفارش و خریدکربن فعال Activated Carbon در تصفیه آب و فاضلاب از صفحه فروشگاه بازدید کنید .